Klub Koników Wiatrem Bujanych

Dużo deklarowanej pokory i równie wiele podskórnej pychy. Ogrom pasji, talentu, tęsknota za zawodem, czarne poczucie humoru, minimalna dawka wiedzy medycznej, sporo anegdot o pacjentach.  To, co mnie zaskoczyło, to nie podejście ratownika. Chyba trudno zachować równowagę między pasją a przerostem ego. Zwłaszcza gdy chodzi o ratowanie ludzi. Po wielokroć, dzień za dniem, przez kilkanaście lat. Nie spodziewałam się jednak, żeby rozmowy między dziennikarką a jej bohaterem były spisywane przez kogoś innego. Liczyłam na to, że to ona sama wykona tę pracę. Wstępnie zredaguje ten tekst i pozwoli pracować redaktorkom i korektorkom. Z drugiej strony doceniam, że w ogóle im podziękowała. Jeszcze lepiej byłoby, gdyby jej pytania były mniej...bałwochwalcze. Ona mu się prawie nie sprzeciwia. Krytykuje minimalnie.  I znów da się to zrozumieć. Sama bardzo podziwiam ludzi wykonujących tę pracę. Bo nie jest to tylko praca. Bo trzeba mieć powołanie, ogromną wytrwałość. Bo robi się to często ko...

Może się ktoś nie interesować medycyną, a medycyna się kimś i tak zainteresuje. Na pierwszy ogień poszły książki Jürgena Thorwalda. Opisuje on pionierskie czasy ginekologii czy chirurgii w taki sposób, że z suchych faktów zmieniają się w barwną opowieść o nadziei, rozpaczy, ambicji, rywalizacji i zapomnieniu. Uprzedzam lojalnie, to nie są historie dla ludzi o słabych nerwach.  Z kolei Julia Enders oraz Allanna Collen zapraszają nas do poznania mrocznych zakątków naszych trzewi. U Julii zabawnie, u Allanny zadziwiająco. I jakoś człowiek z większym szacunkiem patrzy na swój mikrobiom. Czyli 90% samego siebie.  Z kolei Bee Wilson bada przemiany w tym, co wrzucamy na ruszt, od czasów myśliwych i zbieraczy, przez wynalezienie rolnictwa, wzrost obfitości pożywienia aż po fazę czwartą, gdy częściej chorujemy z powodu nadmiaru jedzenia, a nie jego braku. Doceniam to, że nie promuje jedynie słusznej diety, po prostu daje materiał do przemyśleń.

Książki, które ucząc bawią, bawiąc uczą. I posiadają walory kształcące 😉 Na pierwszy ogień wrzućmy "Statystycznie rzecz biorąc",    Janiny Bąk. C złowiek czyta bąbelkując jak szampan zagryziony truskawkami, z cicha rechocząc. Bywa, że takich spazmów dostaje, że otoczenie wezwanie medyka rozważa. Ale czy  Karol Baczkowski  powinien takie niepoważne ataki obsługiwać? A propos dziwnych przypadków, to "Tajemnica eksplodujących zębów" Thomasa to gratka dla każdego, kto chce poznać język czasopism medycznych od XVII do przełomu XIX i XX wieku, czyli z okresu, gdy zawód lekarza był przede wszystkim sztuką, a w niewielkim stopniu nauką. Wielce osobliwe przypadki, choć dawkować je lepiej po kawałku (tyle ich jest) i może niekoniecznie podczas posiłku. Kto zaś poważniejszych opowieści szuka, temu dzieła Jürgena Thorwalda gorąco polecam. "Wytrzyszczka" Michała Rusinka natomiast zaznajomi Was z pochodzeniem nazw miejscowości. Wiele tu zmyłek, a nauka przemiła, bo ksi...