Studentka japonistyki jednocześnie przebywa w Pradze, odkrywając twórczość mało znanego pisarza z ukochanego kraju i w jednej z dzielnic Tokio jako... myśl. Wątki literacki, miłosny i egzystencjalny przeplatają się ze sobą, tworząc hipnotyzującą całość. Małżeństwo z długim stażem świętuje kolejną rocznicę ślubu, przy okazji robiąc podsumowanie wspólnych lat. Ona wyrzuca mu, że wolał małą stabilizację zamiast wielkiej przygody, która mogłaby im się przytrafić, gdyby tylko się odważył. Po upojnej nocy budzą się razem, tyle że o sześćdziesiąt lat młodsi. Nawet Warszawa, ba Polska cała, wydaje się jakaś inna. Baba Jaga jako nieszczęśliwa kobieta, rozdarty Rumpelstiltskin, dalsze dzieje Śnieżki i Księcia, codzienność Ołowianego Żołnierzyka i Baletnicy czy mrożąca krew w żyłach realizacja marzeń pewnej ubogiej matki. Zaskakujące, smutne, dziwne, a jednocześnie piękne jak żadne baśnie Michaela Cunninghama.
