Krzywy piórniczek

-
Krzywy piórniczek
Że ja pierniczę
Jam wydziergała
Spłoniona cała
Że on ze wzorem 
nawet kolorem
Nie chce się zgodzić
Ścieżką swą chodzić
Woli gagatek
Czyż winą mą
Że te piórniczki już takie są?
Krnąbrne i chmurne
Małe i durne
Lecz dumne tak
Że wzorem gardzą
Jak nie? Jak tak!

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

O rozwodach słów kilka

-
Obraz
Trafiłam ostatnio na dwie książki o kłopotach w małżeństwach (i im podobnych związkach). Hołdując słynnemu hasłu "przezorny zawsze ubezpieczony", chwyciłam byka za rogi. I cóż się okazało? Że byk ów jest jednocześnie dużo bardziej banalny, a jednocześnie mocniej ludzi naznaczający niż mi się pierwotnie wydawało. Że i kulturalni ludzie się rozwodzą. I niekoniecznie kulturalnie się wtedy zachowują. Że ciągnie się za nimi odium wielowiekowych tradycji.   Główną różnicę widać w stylu autorek. Izabela Kosmala - Świerczyńska bada teren, z empatią przyglądając się losom i emocjom innych ludzi. A także własnym. Laura Schlessinger analizuje na chłodno, ocenia, jeńców nie bierze. Szczególnie mocno pastwi się nad kobietami. Jednocześnie irytuje i zmusza do myślenia. 
Czytaj więcej

Pod skórą

-
Obraz
Intensywne doznanie, jakbym była pod skórą każdej z dwunastu bohaterek. Różniących się wiekiem, pochodzeniem, doświadczeniem, związkami z pozostałymi. Matki, córki, żony, partnerki, singielki, kobiety sukcesu i bez sukcesu. Wszystkie spotkają się na przedstawieniu sztuki jednej z nich, ale to nie sztuka jest ważna. To one są ważne, ich droga, ich życie tak silnie splecione z innymi. A przy okazji - nigdy tak mocno nie poczułam, że rasa czy płeć to konstrukt społeczny. I z tą myślą patrzę teraz na świat. "Dziewczyna, kobieta, inna" Bernardine Evaristo,  Wydawnictwo Poznańskie
Czytaj więcej

Świat, jakim jest

-
Obraz
Każdy widzi? Ano właśnie nie każdy. Mimo dobrych chęci nie da się być wszędzie. Z odsieczą przybywają nam książki, choć nie tylko. Choćby genialne "Children just like me" Anabel i Barnaby Kindersleyów, którzy odwiedzili kilkadziesiąt dzieci na całym świecie, rozmawiając z nimi, ich rodzinami, fotografując ich codzienne życie. Anabel głównie rozmawiała, a Barnaba focił do upadłego. Piękna rzecz, tylko czy nadal można na tych informacjach polegać? Wszak ich dzieło ma blisko trzydzieści lat. Jak zmieniło się życie dzieci z tej publikacji poza tym, że zapewne dorosły i założyły własne rodziny?  Weźmy "Factfulness" Hansa Roslinga, jego syna Oli i synowej Anny. Rzecz świeża, ledwie pięć lat temu wydana. Test na początku książki zobrazuje nam skalę naszej ignorancji. Co wiemy o poziomie edukacji, dochodów, ochrony zdrowia, śmiertelności czy zmianach klimatu? Okazuje się, że znacznie mniej niż duma pozwalałaby nam przyznać. Przy czym wynika to nie tylko z przestarzałej wied
Czytaj więcej