Książki najlepsze?

-
Książki najlepsze czyli jakie? Z najbardziej giętkim językiem? Najbardziej porywającą akcją? Najbardziej potrzebne w danym momencie?

Co człowiek, to inna odpowiedź. Co okres jego życia również. U mnie, gdyby liczyć sam rok 2024, byłyby to "Kraina Chichów" i "Białe jabłka" Carrolla, "Porządek dnia" Vuillarda, "Pamiętniki ptaszka Staszka" Jedlińskiego, " Z obłędu odsiać słowo, wers, drogę" Bukowskiego, "Chrobot. Życie najzwyklejszych ludzi" Michniewicza, "Dziwne losy Jane Eyre" Brontë, "Saturnin" Małeckiego, "Kwiaty dla Algernona" Keyesa, "Wspaniali jesteśmy tylko przez chwilę" Vuonga i "Maddaddam" Atwood. Czyli wyobraźnia, współczucie, obserwacja, warsztat pisarski. A w przypadku Jedlińskiego sarkazm i autoironia.

A które lektury zeszłoroczne Wy hołubicie? 

Na zdjęciu: nie podrasowany Poznań w pewne mroźne popoludnie. Czyli ulica Woźna z wielkimi soplami na numerze 27, trochę zmrożonego śniegu na chodniku, kamienice, staromodna latarnia i bezczelnie błękitne niebo z białymi obłoczkami. Miało się farta, oj miało. 

Niby nie ma to nic do książek, aczkolwiek kawałek dalej, przy samym Starym Rynku znajduje się księgarnia "Arsenał", w której dobrzy ludzie nawet w niedzielę pracują. I jak tu odmówić sobie choćby krótkiej wizyty?


Komentarze

  1. (bez hasztagu)17 marca 2025 16:11

    w ubiegłym roku było mi dane przeczytać kilka książek, wybieram "Kolor purpury"

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Konik Wiatrem Bujany18 marca 2025 00:32

      Nie czytałam jej, kojarzę tylko film z Ophrą Winfrey. Jaka jest książka?

      Usuń
    2. (bez hasztagu)18 marca 2025 02:43

      dziwne doświadczenie, część treści to listy bohaterki, która uczyła się pisania sama. Są więc błędy w treści i z tym może się mieć problem. Film pamiętam z dzieciństwa, ten wcześniejszy (1985) z Whoopi Goldberg.

      Usuń
    3. Konik Wiatrem Bujany1 kwietnia 2025 00:54

      Uczyła się pisania jako rzemiosła czy uczyła się pisać w ogóle? Jeśli to drugie, to podobne wrażenia ma się podczas lektury "Kwiatów dla Algernona", gdy bohater uczył się wyrażać swoje myśli na piśmie. Generalnie Keyes świetnie oddał w tej książce zmiebiajct się poziom wykształcenia swojego bohatera.

      Usuń
    4. Konik Wiatrem Bujany1 kwietnia 2025 00:56

      *zmieniający się

      Usuń
  2. (bez hasztagu)18 marca 2025 02:41

    Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Czarne łabędzie i Jaśniekoty

-
Obraz
Pół Linkendina mi tego "Czarnego łabędzia" polecało. Bo taki przełomowy, oryginalny i w ogóle. Udałam się zatem na łowy w bibliotece. Po kilku miesiącach udało się dorwać ptaszysko. Przeczytałam osiemdziesiąt stron, było nieźle, choć nie porywająco. Po czym mój wzrok przypadkowo spoczął na dziełku Magdaleny Gałęzi. No i kurde przepadłam. Nigdy nie zostanę prawdziwą intelektualistką 😥 Kociarze to jednak osobny gatunek człowieka 😉 A Wy czym się ostatnio zblamowaliście? Ciekawissima bardzo.
Czytaj więcej

Żaden koniec

-
Obraz
Papużanka twierdzi, że nie interesuje jej akcja, a sam język. I to widać w jej książkach dobitnie. Tę wsobność, skupienie, obserwację, poczucie humoru. Precyzję opisu. Wrażenie niezwykłości jej spojrzenia. A zarazem dziwnie znajome schematy, jakby podglądała akurat twoją rodzinę. Albo sąsiadów. Skubana czai się za każdym krzakiem. Bez wrogich zamiarów. Po prostu stoi i się gapi.  I jak tu jej nie czytać? Info dla osób niewidomych: okładka to zdjęcie w sepii trzech kobiet. Jednej starszej, siedzącej na drewnianym krześle, ubranej w jasną koszulę z długimi rękawami, krawat i ciemną, długą spódnicę. Z każdego jej boku stoi młoda kobieta ubrana w jasną sukienkę trzy czwarte, czarne rajstopy i buty. Twarzy nie widać, ponieważ zasłaniają je haftowane mlecze u młodych kobiet, a u starszej kobiety haftowany dmuchawiec. Sukienki młodych kobiet pokryte są haftowanymi zielonymi listkami. Wszystkie kobiety trzymają wspólnie kilka nici zielonej muliny. Spódnicę starszej pokrywają wyhaftowane ja...
Czytaj więcej

Co robić?

-
Obraz
Co robić, gdy w głowie  Zagnieździ się rym? Co robić, co robić,  Co robić mam z tym? Co robić, gdy wierszyk Białym być nie chce? Gdy struny melodii  Wciąż łechce i łechce? Gdy pląsa po łące  Jak konik ten polny  Beztroski i cudny  I jakże swawolny? I pląsa, i pląsa i pada bez tchu Co robić z konikiem, co zrobić  mam mu? Poważny nie będzie on chyba już nigdy, Lecz przecież nie robi to nam żadnej krzywdy? Że jeden ten konik wciąż pląsa i pląsa  Czy o to wypada wciąż jeszcze się dąsać? I minę wypada nasrożyć jak nikt? Toż zabezpieczony nasz byt jest i wikt! A konik na koniec sezonu letniego  Umierać pod płotem znów będzie, kolego! Pożałuj konika, kolego mój srogi, Jeżeli ów muzyk choć troszkę ci drogi I rzuć mu okruszek malutki lub dwa, Gdy konik do wódki zatańczy raz-dwa (Grafika autorstwa Anny Gil, kontakt: https://www.gilanna.studio/)
Czytaj więcej