Klub Koników Wiatrem Bujanych

Powrót do dzieciństwa, choć nie całkiem. Gdzieś zniknęła naiwność i pojawił się bunt. Niezgoda na porażającą dobroduszność małego bohatera. A może to tylko bycie dzieckiem? Filonek zdaje się nie rozumieć, że dla innych kotów już zawsze będzie popychadłem. Bo dziwny, bo nie ma ogona, bo głupio chwali się uznaniem wśród ludzi.  A przecież ludziom ufać nie można. Nie wolno. No i te frykasy. Te czułości. Na pewno zmyśla. Ludzie tacy nie są. Ludzie odepchną, porzucą. Zemścić się na nich nie można, zemścijmy się więc na dziwadle. A może...może Filonek o tym wie, lecz pragnienie przynależności jest w nim silniejsze niż odruch obronny? A może to koci świat zwariował i tylko on nie uległ szaleństwu? I jeszcze Duża Stina i mała Ingrid z mamusią? Któż to wie? Info dla osób niewidomych: na jasnozielonym tle mamy wielkookiego kotka o burobiałej sierści i ciemnoróżowym nosku. Znać tu rękę mistrza Grabiańskiego. Pewności nie mam, ale chyba rysował Filonka na lekko chropowatym papierze, najpierw s...

Gęsta, mocna proza. O macierzyństwie, autyzmie i zjawiskach wokół nich obu. O byciu tarczą przed światem, próbach porozumienia z dzieckiem, o wysiłku przetrwania. O blaskach i cieniach bycia Tą Inną, matką Jeszcze Bardziej Innej. O pociskach otoczenia, mniej lub bardziej świadomych. O tych nielicznych osobach, które nie oceniają. Które po prostu są. Info dla osób niewidomych: okładka jest bardzo syntetyczna. Coś, co wygląda na czyjeś popiersie lub kręgiel jest w pasy żółto-zielone. Ułożone jest na czerwono-niebieskim tle, też pasiastym. Tytuł książki wypisany jest czarnymi, prostymi literami. Nazwisko autorki również, lecz do góry nogami. Całość sprawia wrażenie, jakby kosmici chcieli pokazać ludzki świat, ale nie bardzo im to wyszło.

Książka nie dla Bezkrytycznych wielbicieli Indii Osób prostych morałów szukających  Osób nie łapiących ironii i sarkazmu  To nie American dream To Indian dream Czy to się komuś podoba Czy nie Info dla osób niewidomych: okładka jest tu niczym widok z okna pociągu. Tyle że do wewnątrz. My tu młodego, szczupłego Indusa w przepoconym podkoszulku i burych spodniach. Z sufitu zwieszają się jakieś koraliki, a po drugiej stronie stoi krzesło i kierownica. Światło słabe, czerwonawe, więc pewności co do szczegółów brak. Reszta okładki jest czerwono-zielona. Górne dwie trzecie wytłoczone jest w koliste rowki. Nie wiem po co, ale daje to ciekawy efekt.

I'd never say I can watch a TV series about vampires on my own will. But here's my daughter and her wish to let me try. And here's my mum taking care of my son for a few days and bang! Here comes the forbidden joy of doing nonsense things. Here comes Taika Waikiki and his series What We Do in the Shadows (2019 - 2024). His Nandor The Relentless, a handsome half brain with a goat voice, Nadja and Laszlo, both perverted and a bit bored, and of course, Colin Robinson, the ironic daywalker. And the sweet Guillermo, the Nandor's familiar, secretly seeking to become a vampire. Since a decade. For a long time my reading wasn't as endangered as by this crazy and absurd TV series. And myself was as happy as after only eight episodes.  No image this time. You'll find them on the internet without any trouble. 

Choć zamiary mam najszczersze  To czasem przemycam wiersze  Piosenki przemycam różne  Myśli okrągłe i podłużne  Tu wykład walnę, tam dowcip Jak drucik prosty W nadziei Że syn Przemieli Info dla osób niewidomych: na zdjęciu "Remanent" Wandy Chotomskiej z ilustracjami Edwarda Lutczyna (ukochane wiersze mego dzieciństwa), śpiewnik turystyczno-przaśny produkcji własnej (obłożony plakatem bodajże z "Filipinki", choć ręki sobie za to uciąć nie dam) oraz "Śpiewnik harcerski" wydawnictwa Warta. Gdy przyjrzeć się (lub ręce potrzymać) dłużej, widać, że wszystkie trzy tomiki mocno sfatygowane są. 

"Follemente" pewną ręką widza wiedzie Skrojone precyzyjnie - postaci raz w szczęściu, raz w biedzie Widz jak w hipnozie losy śledzi, śmiechem wybucha To znów wzruszony - słucha  "Małe miłości" ulgi takiej nie dają Bohaterowie żyją, nikogo nie udając  I do ciebie należy decyzja czyś czas stracił czy zyskał Info dla osób niewidomych: obrazka nie dołączam. Oba filmy lecą w poznańskich kinach studyjnych. Pierwszy jest włoski, drugi hiszpański. Co samo w sobie jest fajne, gdy człek na urodę słowa nieodporny. 

Follemente  Poczuła do niego miętę  Profumo di maschio Chyba dziś nie zasną  Jak działa cervella I czy leniwa niedziela  To pomysł lepszy niż  Chwilowy wyż  I szybka ucieczka  Gdy zaufania brak Powiem to tak Ten film ma smak! Info dla osób niewidomych: w sposób dla mnie nieodgadniony, bilet został oznaczony Daszek trzy kropki Półkole i kreska Czy w Zamku kultura mieszka? Co znaczy ów kod Pojęcia brak  Jak nie, jak tak?